ΣΑΒΒΑΤΟ: Το μωρό ξύπνησε στις πεντέμιση (ναι! το πρωί)…
Οι δύο μεγάλοι στις εξίμιση! (τις καθημερινές σκοτωνόμαστε για να σηκωθούν στις επτά παρά τέταρτο!).
Ας είναι όμως… αισθάνομαι ότι τα βλέπω τόσο λίγο που και αυτές οι ώρες είναι κέρδος! Στις οχτώμιση πήγαμε για ψώνια με τους δύο μεγάλους, γεγονός το οποίο νομίζω ότι θα αύξησε την πώληση προφυλακτικών κατά τουλάχιστον 20% τις επόμενες ώρες! Φώναζαν και τσίριζαν όλο ενθουσιασμό και ζητάγαν ότι κατέβει στο κεφάλι τους! Καρύδες, ανανάδες (για την ακρίβεια το σπίτι του Bob σφουγγαράκι…), ντοματάκια, σταφύλια και άλλα λαχανικά και φρούτα της εποχής… Θέλανε να πάρουμε ένα κεφάλι κότας από τον χασάπη και άλλα δόκιμα!! Όλο το σούπερ μάρκετ είχε σταματήσει τα ψώνια του και μας κοίταζε…
Γύρισα και μαγείρεψα μακαρόνια με κιμά (δύο ειδών μακαρόνια, διαφορετικά για μικρούς και για μεγάλους) και σπανακόρυζο. Έψησα το ψωμί που ζύμωσα το πρωί και τάισα σπανακόρυζο το μωρό. Μετά για να μην μείνουμε πίσω και σε καλλιέργεια πήγαμε σύσσωμοι, σε παρουσίαση παιδικού βιβλίου "Όχι στον μεταλλαγμένο κακό λύκο" του Στέλιου Πελασγού, το αγοράσαμε βεβαίως (αυτό και τέσσερα πέντε ακόμη!) και γυρίσαμε πιο σοφοί και πιο πεινασμένοι. Κοίμησα το μωρό στις δυόμιση και κοιμήθηκα αγκαλιά με το μεσαίο μου αρκουδάκι μία απολύτως απαραίτητη για την επιβίωση ώρα!
Στις τέσσερις παρά τέταρτο εγερτήριο για να πάμε στα ποντιακά (απαρτία και τα τρία παιδιά!) από όπου φύγαμε στις πεντέμιση. Η τρελή και ξεκούραστη φυσικά μαμά, άλλαξε και έφυγα για καράτε. Μετά από μία εξοντωτική προπόνηση μιάμισης ώρας, γύρισα, μπανιαρίσαμε και τα τρία γουρουνάκια τα βάλαμε για ύπνο και ασχολήθηκα με τα χόμπυ μου (όπως με κοροϊδεύει ο άντρας μου) ήτοι, άπλωμα ρούχων, σκούπισμα, πλύσιμο πιάτων συμμάζεμα κτλ.. βρήκα το κουράγιο να κάνω ένα μπάνιο και να λιποθυμήσω κατά τις έντεκα….
...για να ξυπνήσω την Κυριακή στις έξι παρά δέκα (με το γνωστό ξυπνητήρι των 14 μηνών). Βεβαίως άπαντες οι τρομοκράτες ήταν ξύπνιοι κατά τις 7. Ο μπαμπάς μας σηκώθηκε και την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια κατά τις 9 γιατί θα ερχόταν στο σπίτι οι φιλενάδες μου! Μέχρι τις δέκα και μισή είχα: ταϊσει φρουτόκρεμα τον μικρό, ταίσει μακαρόνια με κιμά τους μεγάλους,ταίσει ξανά σπανακόρυζο το μωρό το οποίο λύσσαξε όταν είδε τους άλλους να τρώνε, φτιάξει και ψήσει κέικ, φτιάξει και ψήσει αρνάκι με πατάτες στον φούρνο, κοιμίσει το μωρό.
Ήρθαν οι φίλες με άλλα τρία παιδιά σύνολο και έγινε ο χαμός!!! Μέχρι ξεχασμένες σερπαντίνες βγήκαν απ’τα ντουλάπια. Δυόμιση η ώρα έφυγαν οι φιλενάδες μου και αφού κάναμε ένα ντου και ξανακάναμε την παράγκα σπίτι, ήρθαν οι φίλοι του καλού μου! Πήρα λοιπόν τους τρεις άντρες μου και πήγαμε για καφεδάκι στο Flocafe! Γυρίσαμε, ξαναμαγείρεψα (για αύριο, γιατί τι θα φάμε την Δευτέρα?) ντύθηκα σαν την παλαβή και φύγαμε για παιδικό πάρτυ.
Γυρίσαμε στις ενιάμιση, και κοιμήθηκα στη 1 (αφού ασχολήθηκα ενδελεχώς με τα χόμπυ μου όπως πάντα…)
Περίεργο που σήμερα το πρωί, δεν άκουσα ξυπνητήρι, δεν άκουσα το σχολικό που κόρναρε, ούτε την συνοδό που χτύπαγε το κουδούνι και ξύπνησα στις εφτάμιση σαν να έχει περάσει από πάνω μου τραίνο…..
Άντε καλή μας εβδομάδα…
Δευτέρα 31 Μαρτίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Χειμαρρώδης λόγος, όμως δεν περίμενα τίποτα λιγότερο.
Καλώς ήρθες στον κόσμο των blogers, είναι συναρπαστικός (αλλά αυτό το ξέρεις ήδη…).
Χαίρομαι που είμαι ο πρώτος σχολιαστής σου, ελπίζω να σου φέρω γούρι!
Καλό μήνα!
Υ.Γ. να το πω; Να το πω;;;!
Δημοσίευση σχολίου